Działyński Michał, h. Ogończyk (1560-1618)


         

DZIAŁYŃSKI MICHAŁ h. Ogończyk (l 560-1618), wojewoda inowr. Był synem Pawła, kasztelana dobrzyńskiego i Krystyny z Kostków, wojewodzianki chełmińskiej. Reprezentował linię Działyńskich po Pawle, synie wojewody pomorskiego Mikołaja, Dysponował znacznym majątkiem, bogacąc się na profitach z dochodowych dzierżaw królewszczyzn i komór celnych. Po śmierci swego poprzednika (przed 29 XI 1582) przejął starostwo niegrodowe w Nieszawie. Pozostawił tam po sobie pamiątkę w postaci kartusza herbowego z inskrypcją, wmurowanego w płd. ścianę wieży kościoła farnego. Konsens na cesję starostwa Konstantemu Plichcie, wojewodzie mazowieckiemu, uzyskał po 9 VIII 1605. Był zręcznym politykiem, zdobywając doświadczenie na tym polu za młodu, jako dworzanin Andrzeja Batorego, synowca króla Stefana. W tym charakterze odbył z nim w 1584 podróż do Rzymu. Szerzej w życiu publicznym dał się poznać w 1589, kiedy posłował na sejm i podpisał ugodę będzińską z Maksymilianem. W 1596 wybrano go deputatem z województwa brzesko - kuj. na trybunał koronny. Nominację na wojewodę inowr., wpisaną błędnie na kasztelana brzeskiego, otrzymał 25 IV 1602, po śmierci Jana Spławskiego. W 1609 przeniesiony został na wojewodę brzesko - kuj. Rok wcześniej powtórnie odbył podróż własnym kosztem do Rzymu w misji Zygmunta III, dzięki czemu pozyskał starostwo gniewskie. Po 1608 został również starostą rypińskim z cesji Pawła Ossolińskiego. W 1613 wybrano go komisarzem do ustalenia granicy ze Śląskiem.

  Być może jeszcze w 1615 otrzymał starostwo bobrownickie, gdyż objęcie tego urzędu drogą cesji z wykupem przez Pawła Orłowskiego nominowanego 171 1615 jest wątpliwe. Był dwukrotnie żonaty: z Elżbietą z Cemów i Reginą Eisenreich (po jego śmierci żona Olbrachta Stanisława Radziwiłła). Z pierwszego małżeństwa pozostawił 7 synów: Mikołaja, Kaspra, Michała, Piotra (?), Łukasza (?), Andrzeja i Pawła, oraz córkę. Zmarł 29 IV 1618, jak podaje datę roczną Boniecki, a nic w 1617, jak jest w PSB. Sprawował bowiem urząd starosty bobrownickiego jeszcze podczas lustracji 1618. Jego następca Andrzej Tolibowski otrzymał nominację 18 VI 1618, podobnie 30 V 1618 Jan Krosnowski na starostwo rypińskie. Pochowany został w Działyniu.
 

strona główna

 

Źródło: ks. Maciej Kuczyński, "Historia Kościelca w wypisach", Prymasowskie Wydawnictwo Gaudentinum, Kościelec 2009